Legenda o powstaniu ulicy Piotrkowskiej. Skąd wzięła się nazwa?
Piotrkowska to niewątpliwie wizytówka naszego miasta. Jednak nie każdy łodzianin zna legendę związaną z naszą reprezentacyjną ulicą wynoszącą około 4,2 km, która przebiega pomiędzy placem Wolności a placem Niepodległości.
Czy słyszeliście o tym, że legenda o Piotrkowskiej ma w sobie historię miłosną? W dawnych czasach ulica Piotrkowska była zwykłą drogą wijącą się wśród puszczy, łącząca Piotrków Trybunalski ze Zgierzem.
Jak się okazuje, według starych wierzeń, pewien młody mężczyzna o nazwisku Leszczyński zakochał się bez pamięci w córce aptekarza. Niestety, miłość nie trwała zbyt długo, bowiem gdy o sprawie dwiedział się o tym ojciec dziewczyny, odesłał ją do klasztoru w Piotrkowie.
Młody mężczyzna był niezwykle uzdolniony artystycznie, a więc postanowił ją naszkicować. A, że był pomocnikiem Geometry Królestwa Polskiego (pana Leśniewskiego) utrwalił jej sylwetkę w rysunkach osady fabrycznej, nad którym pracował. I w ten właśnie sposób powstała ulica Piotrkowska - szkic córki aptekarza został przeniesiony na format miejski.
Głową kobiety jest dziś Plac Wolności, warkoczami ulice Pomorska i Legionów, rękami ulice Zielona i Narutowicza, tułów kończy się przy Placu Reymonta, a nogami zostały ulice Rzgowska i Pabianicka. Brzmi romantycznie?
Ulica Piotrkowska to jedna z najbardziej znanych ulic w Polsce!
Obecnie Piotrkowska znana jest na całym świecie jako najdłuższy deptak w Europie. To tu znajdują się niemal wszystkie najważniejsze urzędy administracji publicznej, siedziby banków, sklepy, restauracje i mnóstwo pubów. Tutaj odbywa się większość łódzkich imprez, festynów, marszów i uroczystości państwowych, choć znacząco jej popularność spadła po powstaniu Manufaktury.
Niemniej jednak w weekendy możemy zobaczyć tu prawdziwe tłumy, szczególnie latem, gdy otwierają się ogródki w restauracjach i możemy spotkać się z bliskimi na mieście.
Od 1999 ulica Piotrkowska jest dekorowana wykonywanymi w brązie rzeźbami plenerowymi stojącymi na jej chodnikach, upamiętniającymi sławne osoby związane z Łodzią, które tworzą tzw. Galerię Wielkich Łodzian. Wśród nich jest m.in. Ławeczka Tuwima czy Fortepian Rubinsteina.
W okolicy Grand Hotelu znajdziemy również Łódzką Aleję Gwiazd (zrobioną na wzór hollywoodzki), którego pomysłodawcą był Jan Machulski. Pierwsza mosiężna gwiazda powstała w 1998 roku dla aktora Andrzeja Seweryna. Po stronie parzystej są gwiazdy reżyserów, natomiast po stronie nieparzystej znajdują się płaskorzeźby aktorów.
