Historia Metalliki na dobre rozpoczęła się w 1981 roku, gdy początkujący perkusista Lars Ulrich zamieścił ogłoszenie w gazecie "The Recycler", według którego szukał muzyków, grających metal, ale w stylu chociażby Diamond Head i Iron Maiden. Nic dziwnego, zainteresowania Larsa były mocno zakorzenione właśnie w klimacie New Wave of British Heavy Metal, przyjaźnił się on nawet z członkami wspomnianych grup. Na ogłoszenie odpowiedzieli gitarzyści James Hetfield i Hugh Tanner, jednak początkowo nie udało się stworzyć formacji. Pomysł powrócił, gdy Lars dostał zgodę od Briana Slagela na nagranie piosenki na składankę wytwórni Metal Massacre, a do projektu zaangażował Jamesa. Uznaje się, że Metallica oficjalnie powstała 28 października 1981 roku, przez pierwsze miesiące jednak jej skład mocno się zmieniał.
Wydawało się, że udało się go ustabilizować w 1982 roku, gdy członkami grupy byli, poza Jamesem i Larsem, gitarzysta Dave Mustaine i basista Cliff Burton. Panowie rozpoczęli intensywne prace nad materiałem, choć mieli problem ze znalezieniem wytwórni, która chciałaby wydać krążek, roboczo zatytułowany "Metal Your Ass". Z pomocą nadszedł Jonathan „Jonny Z” Zazula, który zapożyczył się, by pokryć koszta nagrania albumu we własnej wytwórni, Megaforce Records. Niestety, Dave miał problemy z używkami (jak zresztą pozostali muzycy), zupełnie jednak nie radził sobie z napadami agresji. Mustaine został oficjalnie wyrzucony ze składu 11 kwietnia 1983 roku, a jego miejsce jeszcze tego samego dnia zajął Kirk Hammett.
Nagrania płyty
Już w maju formacja przeniosła się do Rochester w stanie Nowy Jork, by tam połączyć siły z producentem Paula Curcio. Panowie nie mieli kasy, w związku z czym spali w studiach, głównie Rochester, ale też Music Factory. Współpraca z Curcio nie układała się najlepiej, Hammettowi za to nie podobało się to, że Zazula kazał mu na nowo nagrać oryginalne solówki Moustaine'a, co ten uczynił jedynie częściowo (były gitarzysta oczywiście otrzymał należne mu kredyty na później wydanym albumie). Prace trwały, a przerywane były jedynie na sen i oczywiście picie (przezwisko "Alcoholica" nie wzięło się znikąd). Gdy wydawało się, że dobiegły końca, Zazula nakazał na nowo zmiksować cały materiał, czego podjął się Chris Bubacz.
Muzyka to jedno, ale odpowiednia grafika i tytuł to drugie - formacja chciała wydać swój debiut pod tytułem "Metal Your Ass" z okładką, przedstawiającą muszlę klozetową, z której wychodzi ręka, trzymająca sztylet. Wytwórnia jednak oponowała, w związku z czym Cliff wymyślił Kill 'Em All jako, cóż, odpowiedź na postępowanie przedstawicieli Megaforce. Nowa grafika za to przedstawiała dłoń, trzymającą młotek i kałużę krwi obok - ponownie, inwencja twórcza basisty, który, według wspomnień kolegów, zawsze nosił ze sobą młotek.
Oto debiut, który na zawsze zmienił historię metalu
Ostatecznie album z zaakceptowanym tytułem i grafiką ujrzał światło dzienne 25 lipca 1983 roku, jednak nie od razu stało się jasne, że świat zapamięta tę datę jako dzień, w którym na zawsze zmieniła się historia metalu. Krytycy zwrócili uwagę na wydawnictwo ze względu na jego wyjątkowe brzmienie, ulokowane oczywiście w NWOBHM, będące jednak czymś nieco innym, a przez to też tak totalnie świeżym na amerykańskim rynku. Ostre, szybkie, a przy tym rozbudowane riffy, charakterystyczne brzmienie werbla, niemal wirtuozyjna gra basu i ten charakterystyczny wokal, przechodzący od krzyku przez szybkie i gniewne wyrzucanie z siebie słów, aż po melodyjny śpiew.
Nic dziwnego, że dziennikarze nie zawsze potrafili znaleźć słowa, by opisać to, z czym mają do czynienia, tym bardziej, że samo określenie "thrash metal" pojawiło się rok po wydaniu debiutu Metalliki. Choć nie była to pierwsza płyta, reprezentująca ten właśnie styl, to warto pamiętać o tym, jaką nowością była na amerykańskim rynku, przez co uznaje się, że to właśnie Kill 'Em All odpowiada za początek metalowej gorączki, która szybko opanowała te tereny w latach 80.
Ponad 40 lat od premiery debiutu Metalliki
W 2023 roku minęło dokładnie czterdzieści lat od wydania Kill 'Em All. Dziś album ten postrzega się jako jedno z najważniejszych metalowych wydawnictw wszech czasów, które na zawsze zmieniło historię tego gatunku, dając podwaliny pod całkowite zaistnienie podgatunku, jakim jest thrash metal. Mimo upływu lat, opinie na temat płyty nie zmieniają się, zazwyczaj umieszczana jest ona w topce najlepszych albumów Metalliki, najczęściej po zupełnie kultowym Master of Puppets.
