Choć Janis Joplin próbowała swoich sił w przemyśle muzycznym już w pierwszej połowie lat 60., to jednak pobyt w San Francisco przyniósł jej jedynie problemy z prawem i uzależnienie od substancji psychoaktywnych, co miało poważny wpływ na jej stan zdrowia. Dziewczyna wróciła do domu i próbowała rozpocząć normalne, stabilne życie - zaręczyła się, poszła na studia, wciąż jednak ciągnęło ją do muzyki - w żadnym momencie nie przestała śpiewać.
W końcu w 1966 roku Janis stanęła przed swoimi rodzicami i postawiła sprawę jasno - opuszcza Port Arthur, wraca do San Francisco, tym razem jako członkini psychodelicznej formacji Big Brother and the Holding Company. Grupa sporo koncertowała, jednak dość szybko wokalistka, mimo zapewnień, że pozostanie trzeźwa, wróciła do nałogu narkotykowego. Mimo tego Janis nie zwalniała tempa, pokazywała na koncertach swoją ogromną charyzmę, talent i sceniczną energię, której nie miał nikt inny. Szersze grono usłyszało o niej po słynnym już występie na Monterey Pop Festival w czerwcu 1967 roku. Krótko po nim grupa wydała swój debiutancki album - a o Janis mówili wszyscy. Ta zaczęła się pojawiać w telewizji, powoli stawała się gwiazdą na tyle dużą, że nazwę formacji zmieniono na Janis Joplin Big Brother and the Holding Company. W grupie działo się coraz gorzej, choć z Janis w składzie wydała ona jeszcze jeden album, Cheap Thrills. Artystka zdecydowała się odejść i rozpocząć karierę solową na przełomie 1968 i 1969 roku.
Wielka sława - i równie wielka autodestrukcja
Janis powołała do życia grupę Kozmic Blues Band i przystąpiła do nagrań pierwszej solowej płyty. Producentom i współpracownikom zależało, by w trakcie prac pozostała czysta, a by tak się stało sprawowano nad artystką niemal ciągłą opiekę. Jeszcze przed wydaniem I Got Dem Ol' Kozmic Blues Again Mama! Joplin dała głośny występ na Festiwalu Woodstock, na tym etapie jej problem z używkami - oraz alkoholem - stawał się coraz poważniejszy, a ona sama - coraz bardziej nieobliczalna.
Autorski debiut Janis spotkał się z mieszanymi recenzjami, artystka jednak była zbyt zajęta hulaszczym trybem życia, koncertowaniem, by odpowiednio się tym przejąć. Sytuacja zaczęła się zmieniać, gdy pod koniec 1969 roku rozpadł się jej zespół, a ona sama wiosną 1970 wyjechała do Brazylii, gdzie udało się jej zaprzestać zażywać używki, poznała także nowego partnera, który wspierał ją w walce z nałogiem. Jednak po powrocie do Los Angeles latem tego samego roku wszystkie złe nawyki Janis wróciły, a jej związek z Davidem Niehausem rozpadł się. Gdzieś w tle całego tego szaleństwa artystka zdołała skompletować nową grupę, Full Tilt Boogie Band i rozpocząć z nią nagrania nowego albumu. Pieczę nad całym procesem sprawował doświadczony producent Paul A. Rothchild.
Pozostanie perłą rocka psychodelicznego na zawsze
Janis była niezwykle zaangażowana w cały proces nagrań albumu - to ona odpowiadała za aranżację oraz akceptację utworów, które trafić miały na płytę. Artystka swój ostatni koncert z Full Tilt Boogie Band zagrała w połowie sierpnia 1970 roku, a w kolejnych tygodniach zdawała się skupiać na nagraniach swojej drugiej, tak wyczekiwanej przez rynek płyty.
Niestety, Janis nie potrafiła porzucić nałogów, tak od środków odurzających, jak i alkoholu, a te doprowadziły do jej śmierci. Joplin została znaleziona martwa w swoim pokoju w Landmark Motor Hotel przez kierownika trasy i swojego przyjaciela Johna Byrne'a Cooke'a 4 października 1970 roku - raptem trzy dni wcześniej brała jeszcze udział w nagraniach nowego wydawnictwa. Na miejscu znaleziono alkohol, jednak nie narkotyki, z czasem okazało się jednak, że te zostały usunięte z miejsca zdarzenia. Za oficjalną przyczynę śmierci Janis Joplin dziś uznaje się przedawkowanie heroiny - w chwili śmierci miała ona zaledwie 27 lat.
Ostatni studyjny album Janis został zatytułowany Pearl i ujrzał światło dzienne 11 stycznia 1971 roku, trzy miesiące po jej nagłej śmierci. Płyta osiągnęła olbrzymi sukces, docierając na szczyt listy Billboard 200 i spędzając na nim kolejne dziewięć tygodni. Pearl to także najlepiej sprzedający się album artystki, do dziś uznawany za jeden z najlepszych w historii w ogóle. Jakie ciekawostki skrywa ten projekt? Sprawdź w galerii na samej górze artykułu!
