Zespół Guns N' Roses z impetem wkroczył na światową scenę muzyczną. Już debiutancki Appetite for Destruction okazał się być przełomowy dla brzmienia hard rocka końcówki lat 80. Następnie nadszedł krążek G N' R Lies, który wzbudził ogromne kontrowersje treściami, jakie się na nim znalazły, i który sprawił, że do Axla Rose'a na lata przylgnęła łatka antysemity i homofoba. Nową dekadę formacja, w nieco zmienionym składzie, gdyż z Mattem Sorumem za perkusją i z Dizzym Reedem w roli klawiszowca, przywitała dwoma, wydanymi tego samego dnia, wydawnictwami, które dziś wielu uznaje za jej opus magnum - Use Your Illusion I & II. Już dwa lata później na rynku pojawił się cover album, czyli "The Spaghetti Incident?". Dość szybko jednak okazało się, że Gunsi chylą się ku upadkowi...
"Chinese Democracy" - kulisy nagrań
Jeszcze w listopadzie 1991 roku zespół opuścił Izzy Stradlin, którego już na "The Spaghetti Incident?" zastąpił Gilbert Clarke. W 1994 roku grupa zaczęła powoli pracować nad nową muzyką, jednak nie wszystkim podobało się zafiksowanie się Axla na punkcie muzyki elektronicznej i industrialu spod znaku Nine Inch Nails. Wokalista, który zaczął sprawować w zespole rządy niemal autorytarne, zaczął zatrudniać nowych członków - do składu dołączył Paul Tobias, a do roli nowego gitarzysty przesłuchany został Zakk Wylde. Niestety, w 1996 roku z zespołu odszedł Slash, jego śladem rok później podążył Duff McKagan, w 1997 roku ze składu wyrzucony został Sorum, a nowym perkusistą Gunsów został Josh Freese. Szybko okazało się, że był to dopiero początek zmian w składzie, jakie miały miejsce w kolejnych latach, a taka atmosfera z pewnością nie sprzyjała pracom nad nowym albumem.
Uznaje się, że nagrania do Chinese Democracy rozpoczęły się w 1998 roku w Rumbo Recorders, a wytwrnia Geffen zapłaciła Axlowi milion dolarów i zaoferowała kolejny, jeśli wyrobi się on do marca kolejnego roku. Rolę producenta objął początkowo Youth, a kolejno Sean Beavan, który pozostał nim do 2000 roku. Na stan połowy 1999 roku, grupa miała nagrane około trzydzieści piosenek i planowała zatytułować krążek "2000 Insets", jednak Axl dość szybko zmienił zdanie na, dobrze nam znany, Chinese Democracy. W pewnym momencie pojawił się nawet pomysł, by z nagranego materiału wydać, z przerwą na trasę koncertową pomiędzy, dwie płyty. W listopadzie 1999 roku wydawało się, że świat dostał pierwszą namiastkę nowego projektu - światło dzienne ujrzał pierwszy od ośmiu lat nowy utwór zespołu, Oh My God, który jednak zebrał średnie recenzje. Kolejne lata, to kolejne zmiany w składzie - odejście Robina Fincka, dołączenie Bucketheada, odejście Freese'a, dołączenie Braina, którego jednak w 2006 roku zastąpił Frank Ferrer, kolejna zmiana producenta. W lutym 2001 roku wielki powrót zaliczył Tom Zutaut, a zespół na tym etapie miał w archiwum od pięćdziesięciu do nawet sześćdziesięciu piosenek. To właśnie w tym czasie Zutaut zdecydował się nieco bardziej pochylić nad budżetem i odkrył, jak wielkie pieniądze grupa wydała już na nagrania, które na dłuższą metę nie posuwały się wcale do przodu. W 2001 roku, a więc jeszcze przed wydaniem płyty, Guns N' Roses wyruszyli w trasę, do tego doszło do kolejnych zmian w składzie, a plotki na temat wyczekiwanego materiału nie cichły, do tego w 2003 roku pojawił się kolejny producent - Caram Costanzo.
Ostatnie lata i wydanie płyty
W 2004 roku doszło do przełomu - Geffen wycofał swoje finansowanie dla słabo rokującego projektu, mimo zapewnień menedżera, że prace są na finiszu. W 2006 roku do sieci wyciekły dema kilku utworów, a część zaczęła być nawet emitowana w stacjach radiowych. Pojawiła się plotka, że Chinese Democracy w końcu ujrzy światło dzienne w grudniu 2006 roku, tak się jednak nie stało, za to do studia do grupy dołączył Sebastian Bach. Uznaje się, że ostatnie partie wokalne na album Axl nagrał w styczniu 2007 roku, ogłoszono, że materiał jest w fazie miksowania i teraz to już na pewno ukaże się do końca tego roku. Bach w jednym z wywiadów powiedział potem, że może się to nie wydarzyć, ze względu na pewne trudności natury biznesowej i różne poglądy na akcje marketingowe Axla i Geffen.
Ostatecznie, prawie dziesięć lat po rozpoczęciu pierwszych nagrań, 23 listopada 2008 roku na rynku w końcu ukazał się szósty album studyjny Guns N' Roses. Producentami, którzy pracowali nad albumem, są: Bob Ezrin, Eric Caudieux, Sean Beavan,oraz Tim Palmer. Axl Rose i Caram Costanzo są producentami wskazanymi na gotowym albumie, z Bakerem, Caudieux, Beavanem i Pitmanem, którym przypisuje się dodatkową produkcję. Zespół pracował w aż piętnastu studiach, w tym Capitol Studios, Cherokee Studios, Electric Lady Studios, Sunset Sound Recorders i The Village. Wydawnictwo zyskało całkiem sporo dobrych recenzji, pojawiło się też wiele mieszanych. Po wydaniu płyty, Axl dosłownie zniknął i nie brał udziału w żadnych akcjach promocyjnych.
Ciekawostki o "Chinese Democracy"
Album ten jest szczególny z wielu względów, nie tylko w dyskografii Guns N' Roses, ale w historii muzyki rockowej w ogóle. Jakie ciekawostki się za nim kryją? Sprawdź galerię na samej górze artykułu!
