Choć Rumours to jedenasty w kolejności studyjny album Fleetwood Mac, to dopiero on przyniósł grupie światową, ogromną sławę i pełne uznanie rynku. Płyta nagrana została w trudnym dla grupy okresie, do dziś zachwyca jednak muzyczną świeżością i szczerością, ujętą w tekstach. Formacja znalazła się pod dużą presją, by powtórzyć sukces, ta jednak postanowiła iść własną ścieżką i zrobić coś innego, efektem czego jest podwójny, dużo bardziej eksperymentalny album Tusk z 1979 roku. Wydawnictwo osiągnęło dużo mniejszy sukces komercyjny, jednak formacja wyruszyła w trasę koncertową, a nawet nagrała w jej trakcie pierwszy w karierze album koncertowy.
Po zakończeniu "Tusk Tour" grupa zrobiła sobie roczną przerwę, a już na początku 1981 roku przystąpiła do nagrań kolejnej płyty. Mowa o Mirage z 1982 roku, która w założeniu miała być swoistym powrotem do brzmienia przełomowego Rumours. Fleetwood Mac co prawda wrócili na szczyty list przebojów, reakcje krytyków na wydawnictwo było jednak dość chłodne - nic więc dziwnego, że zdecydowano się na dłuższą, jak się z czasem okazało, trwającą trzy lata, przerwę.
Droga do tanga
W czasie tym Stevie Nicks, Lindsey Buckingham i Christine McVie skupili się na karierach solowych, co ciekawe, w pewnym momencie jednak to właśnie ten etap doprowadził do powstania czternastego studyjnego albumu zespołu. Christine zaproponowano nagranie utworu na ścieżkę dźwiękową filmu A Fine Mess, a w roli producenta coveru Can't Help Falling in Love Elvisa Presleya wystąpić miał Richard Dashut - dokładnie ten sam, odpowiedzialny za trzy poprzednie płyty Fleetwood Mac. Z czasem do projektu dołączyli Mick, John i Lindsey, który w tym czasie powoli pracował nad kolejnym solowym wydawnictwem - to właśnie ono ostatecznie przeobraziło się w płytę grupy.
Rozpoczęto poszukiwania producenta - myślano nawet o Neilu Rodgersie, do współpracy ostatecznie jednak nie doszło, tak samo, jak do kilku innych, gdy stało się jasne, że warto postawić na znane, w związku z czym na miejscu ponownie pojawił się Dashnut, którego wspierać miał sam Buckingham. Rozpoczęto nagrania, jednak nie obyło się bez problemów - John McVie był przekonany, że w wyniku przerwy i problemów w używkami... zapomniał, jak się gra na basie, uzależnienia nie pokonał wciąż Mick Fleetwood, kłopoty pod tym względem miała także Stevie, która większość wokali zarejestrowała... pod wpływem alkoholu. Nagrania trwały długo, były niezwykle żmudne i szczegółowe, a Lindsey chociażby sporo czasu spędził na cięciu i dopasowywaniu do siebie alkoholowych partii swojej byłej partnerki.
Ciekawostki o "Tango in the Night"
Jednym słowem naprawdę nic nie wskazywało na to, że się uda, choćby na małą skalę przywrócić ducha tak kluczowego dla zespołu Rumours, nie mówiąc już o powtórzeniu sukcesu tej płyty. Do tego prace odcisnęły tak duże piętno na Buckinghamie, że krótko po wydaniu płyty ogłosił on swoim kolegom i koleżankom, że... odchodzi z zespołu, za co dostał (dosłownie!) od Stevie.
Stało się jednak coś niemal niemożliwego. Wydany dokładnie 13 kwietnia 1987 roku album, zatytułowany Tango in the Night osiągnął bardzo duży sukces, największy dla Fleetwood Mac od czasów... właśnie Rumours. Płyta została szczególnie dobrze przyjęta w Wielkiej Brytanii, jednak singlowe Seven Wonders, Big Love, Little Lies oraz Everywhere stały się przebojami na całym świecie. Wydawnictwo docenili także krytycy, zwracający przede wszystkim uwagę na pracę Buckinghama, a krytykujący wyniszczony uzależnieniem głos Nicks. Jakie ciekawostki skrywa Tango in the Night? Sprawdź w galerii na samej górze artykułu!
