Grupa Oasis zaistniała w świecie muzyki w 1991 roku, jej pełnoprawny debiut miał jednak miejsce trzy lata później. Dokładnie 30 sierpnia 1994 roku formacja wydała album Definitely Maybe, który bardzo szybko stał się sporą sensacją. Napędzany punkową energią, cieszącą się wtedy dużą popularnością muzyką alternatywną, przedstawiający jedyną w swoim rodzaju tekstową beztroskę i optymizm krążek zaczął być wskazywany jako najlepsze świadectwo na to, że wraz ze śmiercią Kurta Cobaina raz na zawsze odszedł też grunge.
Definitely Maybe okazał się być dopiero początkiem. Jeszcze większy sukces osiągnął wydany zaledwie rok po debiucie (What’s the Story) Morning Glory?, Be Here Now z 1997 roku to już natomiast jedno z najwybitniejszych i najważniejszych w historii britpopu wydawnictw. No właśnie, britpop. Nie każdy zespół może się pochwalić statusem tego, od wydania którego debiutu liczy się moment narodzin w świecie muzyki nowego podgatunku: mamy Nirvanę i grunge, Korn i nu metal i właśnie zespół braci Gallagher, od którego na dobre napędzać zaczęło się nowe brzmienie, choć już wcześniej byli przecież Pulp i Suede. Szczególne, wyróżniające się, będące odpowiedzią na amerykański, ponury grunge, a do tego takie, któremu nie obce były też treści społeczno-polityczne, na temat których Liam i Noel, gdzieś między imprezami i różnymi skandalami, wypowiadali się.
Początek końca
Lata po wydaniu Be Here Now były dość trudne dla Oasis - zmieniał się skład zespołu, zaczęła maleć także jego popularność. Grupa wydawała kolejne płyty, koncertowała, media jednak bardziej, niż o muzyce rozpisywały się o kolejnych incydentach z braćmi Gallagher w roli głównej. Skandale, romanse, problemy z używkami i alkoholem, incydenty, wypadki - było tego sporo, na tyle dużo i na tyle głośno, że skutecznie przyćmiewało muzykę, nadal naprawdę dobrą.
W 2004 roku ze składu wyrzucono perkusistę Alana White'a, który był w Oasis od prawie dekady, a w jego miejsce pojawił się Zak Starkey, z którym w składzie formacja dała pamiętny występ na Glastonbury. Syn samego Ringo Starra nigdy nie został oficjalnym członkiem grupy, choć zagrał na jej dwóch płytach - w tym tej, dzięki której Oasis powrócili na szczyty, Don't Believe the Truth oraz tej, przynajmniej wciąż na chwilę obecną, ostatniej, czyli Dig Out Your Soul. Po jej nagraniu Zak pożegnał się z Oasis, a na jego miejsce w 2008 roku pojawił się Chris Sharrock, z którym to zespół zagrał pamiętny koncert z 22 sierpnia 2009 roku.
To ostatni koncert Oasis?
26 sierpnia 2008 roku grupa rozpoczęła trasę, promującą jej siódmy studyjny album. Seria występów przebiegała, tradycyjnie, z incydentami - w Toronto na scenę wbiegł mężczyzna, który powalił na scenę Noela, przez co grupa zmuszona była odwołać kilka kolejnych występów. Już na początku 2009 roku Noel zaczął mówić, że być może trwająca właśnie "The Dig Out Your Soul Tour" jest ostatnią Oasis, a przynajmniej na kilka najbliższych lat, ze względu na zmieniającą się wraz z upływem czasu formę fizyczną członków grupy. W zespole, a szczególnie między braćmi Gallagher, rzeczywiście już od dłuższego czasu nie działo się najlepiej, a w kuluarach mówiło się, że rozpad grupy z pewnością nastąpi prędzej czy później. Gdy większość spodziewała się, że stanie się to krótko po zakończeniu trasy, to kłótliwe rodzeństwo postanowiło wszystkich zaskoczyć.
22 sierpnia 2009 roku Oasis zagrali w Weston Park w Staffordshire. Tego dnia wybrzmiał imponujący, liczący sobie aż szesnaście utworów i trzy kompozycje na bis set, w którym nie zabrakło takich klasyków, jak Rock 'n' Roll Star, Roll With It, Slide Away, Morning Glory, Wonderwall, Supersonic, Live Forever, Don't Look Back in Anger oraz Champagne Supernova. Występ został bardzo dobrze oceniony i praktycznie nic nie wskazywało na to, że to właśnie on zapisze się w historii najprawdopodobniej jako ostatni w karierze Oasis.
Formacja dzień później miała zagrać na V Festiwal, występ ten został jednak odwołany, a jako powód podano zapalenie krtani, z jakim miał zmagać się Liam. Pięć dni później Oasis mieli pojawić się w Paryżu na Rock en Seine, jednak frontman grupy Bloc Party, Keke Okereke w trakcie setu swojego zespołu ogłosił, że Brytyjczycy na festiwalu się nie pojawią. Kilka godzin później na oficjalnej stronie internetowej Oasis pojawiło się oświadczenie, wydane przez Noela, w którym ten poinformował, że odchodzi z zespołu, gdyż nie może już dłużej pracować ze swoim bratem. Lata mijają, a konflikt między braćmi Gallagher wciąż zdaje się być żywy i na tyle mocny, że uniemożliwił zjednoczenie Oasis na przypadające w 2024 roku 30-lecie Definitely Maybe. Czy rodzeństwo kiedyś jeszcze da radę się porozumieć? Czy występ w Staffordshire zapamiętamy jako ten ostatni w historii Oasis, czy jednak ten rozdział w muzyce nie jest jeszcze wcale zamknięty? Tego najpewniej nie dowiemy się wcale tak szybko!
