Radiohead - 5 ciekawostek o albumie "Pablo Honey" | Jak dziś rockuje?

Nie da się ukryć, szarpnięcia gitary, które pojawiają się tuż przed refrenem w numerze Creep, natychmiast zapadają w pamięć. Okazuje się, że powstały one zupełnie przez przypadek. Grupa była w studiu, rozgrzewała się przed kolejnymi sesjami, grając właśnie Creep, a w ramach treningu Jonny Greenwood postanowił zagrać te charakterystyczne dźwięki. Panowie nie zdawali sobie jednak sprawy z tego, że wszystko było nagrywane. Jonny powiedział później, że dodał ten riff, gdyż nie odpowiadało mu lekkie intro kawałka, a pozostali członkowie grupy zgodnie twierdzili, że gitarzysta nigdy nie lubił tej piosenki i postanowił ją zepsuć. Jednak to właśnie ta przypadkowa wersja legendarnego numeru znalazła się na ostatecznej wersji płyty i stała się przebojem.

Utwór Creep zapewnił zespołowi rozpoznawalność i rozgłos na całym świecie, nie obyło się jednak bez problemów. Na samym początku najważniejsze media określiły go mianem przygnębiającego, żałosnego. To właśnie z powodu depresyjnego nastroju piosenki, stacja radiowa BBC Radio One początkowo... zakazała jej odtwarzania w którymkolwiek programie. Dopiero, gdy numer zaczął zdobywać popularność na świecie, a formacja wydała jego ocenzurowaną wersję, Radiohead powróciło do łask BBC.

Jeden z utworów na płycie, Thinking About You, należy do grona ulubionych matki braci Greenwood. Panowie mieli z tego powodu duży ubaw, gdyż tekstowo numer dotyczy strachu przed romansami, wdawaniem się w relacje i w związku z tym zrzuceniem z siebie emocji za pomocą... masturbacji. Szczególnym tego wyrazem są słowa: "Shit, I still love you, still see you in bed ; But I'm playing with myself".

Słuchając Creep niemal od razu da się wyczuć podobieństwo między kawałkiem, a utworem The Air That I Breathe, napisanym przez Alberta Hammonda i Mike'a Hazlewooda w 1972 roku, a nagranym i wydanym dwa lata i później przez grupę The Hollies. Zespół od samego początku postrzegał swój krok jako rodzaj hołdu dla twórców. Inne zdanie na ten temat miał ich wydawca, który zdecydował się pozwać zespół. Pismo zostało wycofane, gdy Hammond i Hazlewood zostali dopisani jako współautorzy Creep.