Jak się na tym gra? Top 10 dziwnych gitar w muzyce rockowej

Efekt jest niesamowity. Nie dość, że płyn przelewa się w przezroczystym korpusie, to jeszcze dodatkowo świeci w ultrafiolecie! To instrument, na którym można swobodnie grać, ale jako element wizerunku wygrywa główną nagrodę!

Tak się nazywa ten instrument. Stworzył go znany lutnik Gary Hutchins, a na scenie wykorzystał komik Bill Bailey. Z trudem wyobrażamy sobie ciężar takiej dechy na ramieniu bez podparcia. 

W tej grupie wszystko musiało być przerysowane. Była komiksową kreacją, parodią gwiazd rocka lat 70-tych. Film "This is Spinal Tap" do dziś wywołuje salwy śmiechu, a gitara w kształcie zestawu wzmacniacza i dwóch kolumn Marshalla to kolejny przykład celowego wyolbrzymienia. 

To już nie jest granie, to popis cyrkowy. Gitarzysta w utworze "Freight train" grupy Nitro zagrał solo na czterogryfowym potworze, a solowo często występuje z jej mniejszą wersją o dwóch lustrzanych gryfach. Nie możemy mu odmówić umiejętności i kunsztu, ale nawet dla nas to trochę za dużo!

Instrument wygląda niesamowicie, łączy w sobie gitarę elektryczną, basową, a bezprogowe fragmenty gryfu dają jej brzmieniowe możliwości bliskie kontrabasu. 

Instrument, na którym gra basista Led Zeppelin to połączenie gitary 12-strunowej, 6-strunowej oraz mandoliny w jednym instrumencie! Można się zgubić, no ale na amatora nie trafiło.

Ten instrument nawiązuje kształtem i projektem do kubistycznego okresu słynnego malarza, Pablo Picassa. Powstała w 1984 roku i ma 42 struny. Jej strojenie musi być gehenną.

Japoński gitarzysta Masayoshi Takanaka miał ogromhy wpływ na scenę jazzową i popową lat 70-tych i 80-tych w Japonii. Jego gitara-deska surfingowa jest czymś ostatecznym!